Czas jesieni
Jesienny wiatr już pierwsze liście
strąca
drzewa szumią w parku tak złowieszczo
niedługo pokłonisz się znów deszczom
choć ziemia pod stopami jeszcze gorąca
ciężkie chmury zasłaniają słońce złote
dzień przemija coraz to bardziej krótki
na pięciolinii pozostały zasmucone
nutki
i ptasie śpiewy które zwiastują tęsknotę
wkrótce i one zamilkną i za ocean odlecą
teraz żegnają porę podarowaną odlotom
pająki wytrwale babie lato jeszcze
uplotą
gwiazdy niecierpliwe tak szybko zaświecą
nikt zegara nie cofnie i niczego nie
odmieni
co roku ten obraz jak stara klisza się
powtarza
a wyrwana niedbale kartka z myśli
kalendarza
przypomni że znowu tak blisko czas jesieni
Komentarze (15)
świetny! ++
miłego dnia życzę
Super, super, że póki co latem można w pełnej krasie
się cieszyć
Była wiosna było lato a więc teraz na jesień
pora......taka jest kolej rzeczy i nawet czas nic tu
nie pomorze:)Pozdrawiam serdecznie
Jesień szybkimi już krokami zmierza-ale nie ma się co
smucić też będzie piękna .Pozdrowionka.
niestety, nikt (zegara nie cofnie)
pozdrawiam:)
Przepiękny, jak wszystkie Twoje wiersze :) Poruszył
mnie swoją urokliwą melancholią :) Pozdrawiam i
oczywiście daję głosik :)
Ostatnia zwrotka bardzo trafna i chwyta czytelnika.
Pozdrawiam!
Obraz się powtarza, tylko postacie w nim jakieś takie
inne, zmienione czasem i troskami...pozdrawiam
serdecznie
ładny wiersz:) Nie przepadam :( pozdrawiam serdecznie
Ja kocham jesień...to moja pora nie tylko roku, życia
również.
Wiersz śliczny!
Maćku ładnie,
z przyjemnością
:)
Pozdrawiam!
Bardzo ładnie o jesieni, z lekką nostalgią.
Pozdrawiam i dziękuję za wizytę.
tak jest, przyroda powoli ubiera jesienny płaszcz.
I tak nieuchronnie nadchodzi jesień, ale każda pora
roku ma w sobie coś.Pozdrawiam serdecznie.
Wszystko kołem się toczy.