Czas nieublagalnie ucieka...
Zrozumiec swiat i wiecznosc,
zrozumiec mysl odwieczna.
Zagladnac w serca oblicze,
chcialabym bardzo skrycie.
Poznac nature czlowieka,
odgadnac Jego uczucia i mysli.
Czas jednak nieublagalnie ucieka,
jak nurt rzeki, gleboka to jest rzeka...
Zmierzyc sie z ciemna natura
poznac wlasnego siebie,
moc dostrzec dobre strony
poczuc sie jak w niebie.
Czas jednak nieublagalnie ucieka,
jak nurt rzeki, gleboka to jest rzeka...
Moze kiedys, gdy lata przemina,
gdy wlosy siwe okryja me lico.
Zrozumiem na czym polega zycie,
moze bede plakac nad moim,
a moze cieszyc sie w zachwycie.
Czas jednak nieublagalnie ucieka,
jak nurt rzeki, gleboka to jest rzeka...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.