A czas pozwala
Gdy dziwny smutek w szacie
opętał moje życie,
nieczuły, bezlitosny -
zżerał od środka skrycie.
I wciąż zerkałam za siebie,
strach ciągle mnie doganiał,
już chciałam pozbyć się lęku,
lecz on mi nie pozwalał.
Minęłam kilka przecznic,
ofiarą nadal byłam,
długo wędrując samotnie
w końcu go zgubiłam.
Teraz już gra muzyka,
wiatr szumi cichą melodię,
złych myśli się pozbyłam,
swołocz zgubiłam po drodze.
A czas pozwala po latach
rozpalić iskierkę nadziei,
taki malutki promyk -
by szczęściem z każdym się dzielić.
autor
Ola
Dodano: 2014-09-21 18:25:52
Ten wiersz przeczytano 3692 razy
Oddanych głosów: 108
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (115)
Olu wpadłam Cię pozdrowić i zostawić moje cichutkie
dobranoc - pewnie juz słodko śpisz :)
Pięknie dziękuję za wizytę i komentarze. Do tej pory
byłam nieosiągalna:-) . Dobrej nocy:-)
Olu,
wielce optymistyczny:)
pozdrawiam
Olu :) Tak niewiele potrzeba, aby wywołać uśmiech na
twarzy innych. Swojego szczęścia nie oddam, ale
uśmiech nic nie kosztuje, więc jeden posyłam tobie
:)))) Nie jestem rozrzutna ;) Pozdrawiam :)
Pięknie Olu piszesz,dobrze,że to wszystko masz za
sobą,a teraz :bądz szczęśliwa :)
Oluś przepraszam za literówką w Twoim imieniu
Sorki za to Pluś - zamiast Oluś :)
Witaj Pluś
Dzięki za Toje pozdrowienia :)
Zyczę Ci radosnego dnia i słońca - umnie leje i leje
deszcz bo powiedzieć że pada to za mało
Łap słoneczne promyki z mojego serca płynące do
Ciebie priorytetem wysyłam :)
I jest najlepszym lekarzem na to zło, co kiedykolwiek
dotknęło nas w krótkim życiu. Mam nadzieję, że już u
Ciebie lepiej z przyszłością, a przeszłość czasem
trzeba utopić lub jak ktoś woli zakopać.
depresji trudno się pozbyć ale jak już się uda to
słonko silniej grzeje i inne dzieją się
cuda...pozdrawiam.
dziel sie szczęściem i chwytaj promyki już jesiennego
słońca
wczoraj niestety nie mogłam tu być
pozdrawiam:)
Czas to złodziej
Miłego Oleńko:)
i ja mykam:)
Na mnie pora:).Dziękuję mixitup. Miłego dnia:)
oki, dzięki :)