Czemu... ?

Czemu złościsz się Barbórko
przed samiuśkim Świętem?
Ślesz syneczkom, żonom, córkom,
emocje napięte.
Czyż niemało modlitw słali
umęczeni ludzie?
Teraz samiuścy zostali.
Sztygary tkwią w rudzie.
Może przez tę piękną panią
złościsz się po trosze,
gdy się śmiała, że tak tanio
fedrują za grosze?
Może przez te afrykańskie
kupione kopalnie?
Przez spółeczki wielkopańskie
rządzone fatalnie?
Ratuj teraz ich Barbaro!
To nie jest ich wina!
Nie mierz wszystkich jedną miarą!
Adwent się zaczyna.
Idzie gwiazdka czarnym niebem
wysoko, wysoko...
Oni zeszli tam za chlebem -
głęboko, głęboko...
Cicha będzie Wigilija,
a miała być cudna.
Inni czekają na wyjazd.
Nam została Rudna.

autor

Kantyczka

Napisany: 2016-11-30 Dodano: 2016-11-30 18:13:53

Ten wiersz przeczytano 1074 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie