Czy pamiętasz

Dziękuję pięknie komentującym i czytającym.

Pozwolę sobie za bortem:)Pozdrawiam Najko:)

Nawet nie wiedziałam że tak to się nazywa musiałam
sprawdzić...nie ma gorszej rzeczy jak ktoś mówi zaraz
a to zaraz to jest nigdy...pozdrawiam Ula

No, powiem szczerze, że czytam Twoje wersy z
największą przyjemnością... A jednocześnie z wielkim
smutkiem, niestety - szczególnie ostatnie dwie
strofy... Wiersz bardzo, bardzo mi się podoba... A
dzisiejsza rzeczywistość... Czasami myślę, że to po
prostu tragedia... Oczywiście, świat idzie to przodu,
wszystko się zmienia, to nieuniknione, ale... Jak
można tak szybko o wszystkim zapomnieć, tak szybko
zmieniać mentalność...
Cóż... Ja akurat doskonale pamiętam to, co opisałaś w
pierwszych siedmiu strofach... I dzisiaj to wszystko
stanęło mi przed oczami... Usłyszałem, zobaczyłem,
poczułem smaki i zapachy... I łza się w oku kręci...

Pozdrawiam ciepło, Najko :)

Pewnie komuś to przeszkadzało albo ludzie zamiast
lepiej wybrali łatwiej. Ciekawe za czym nasi w moim
wypadku potencjalni wnukowie kiedyś będą tęsknić.
Pozdrawiam Piękna z uśmiechem:)))

Tak, pamiętam, mądre, potrzebne wersy, z podobaniem
pozdrawiam ciepło.

Przepięknie.
Nie każdy pochodzi ze wsi, by porównać stare i obecne
czasy, ale można poczuć tę dawną miłość i sposób
życia, gdy
"łąki pachniały kwiatami
siano w stogach miłością
mleko stawało się wąsem
chlebek smakował świeżością".
W obecnych czasach często brakuje czasu na wspólne
jedzenie przy stole, choć wdawnych czasach tyle było
pracy, to ona łączyła, nie dzieliła rodzinę.
W wyścigu szzcurów zanikają istotne wartości rodzinne.

Pozdrawiam ciepło.

Madry, przemyślany wiersz.. Piękny! +

Pozostając w refleksji wiersza,
pozdrawiam serdecznie:)

Piękny i mądre przesłanie niesie wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Bardzo mądra refleksja płynie z
wiersza...Było-minęło...
Pozdrawiam Najkuś :)

Masz rację - wszystkiego w brud, a ludzie ciągle
narzekają, że biedę mają. Niech dziękują wszystkim
świętym za to wszystko co mają każdego dnia.

reminescencje, które już nie wrócą... patrząc przez
pryzmat czasu szczęście nie musiało być majętne... i
teraz tak jest ale trudniej je zobaczyć bo wszystko
przysłania chęć posiadania... Podoba mi się twój
wiersz. Pozdrawiam

Twój wiersz przywołał we mnie wspomnienia
młodzieńczych lat i czasu spędzonego na wsi. Zawsze
powracam do tego z nostalgią.
Piękny wiersz.
Pozdrawiam
Marek

I tu się Michał z tobą jak najbardziej zgadzam...ale
miłość przez te pazerne czasy zmieniła swoje oblicze.