Czy wnuk mnie słyszy śpiąc

Wieczór, obok wnuk, zanurzamy się w górską ciszę
W śród przełomu gór, szum świerków i jodeł słyszę
Huśtamy się z wnukiem ,prowadźmy życie słodkie
Czasem stalowe przęsło zaskrzypi, ramiona ma wiotkie

Zanurzamy się w widoku, w dole lśni lustro jeziora
Malec wolno przymyka oczy , spać mu pora
Okrywam go kocykiem, z nim wiąże wspomnienie
Okrywał jej piękne smukłe nogi, ciche westchnienie

W moim ogrodzie kwiaty, rożne odcienie złocieni
Ich główki wabią motele, zapach pośród zieleni
W palecie barw niosę pod nogi układam naręcze
Wokoło krzaki pełne farb układają się w barwne tęcze
Zerwałaś się, razem tworzyliśmy bukiety bawiąc się w żniwiarzy
Przeplataliśmy bukiety nasturcją, dalii żółtym kwieciem
Układaliśmy je na koniczynach, natura z nich wianki splecie

Przymykam oczy, wspomnienia- szliśmy razem w jedna stronę
Gesty życia, pokora, wspólne cudowne dni były nam sądzone
Owocem wnuczęta, razem przyszło nam dni piękne spędzić
Tyle wiosen, w barwach złocienie, natura nam nie szczędzi

Jestem z wnukiem, w górskiej ciszy od świata odcięty
Dokładam suchych polan ogień w kominku weselny
Ogień śpiewa, radością wybucha, malec śpi jak zaklęty
Ciepła noc czerwcowa, wspomnienia, we mnie nastrój subtelny

Płomienie w kominku zapomniały czerwieni, zgasł ogień
Niebo żarzy się gwiazd złotem obejmując w nocne ramiona
Pod stopami górski dziedziniec rozświetlony gwiezdnym niebem
Wnuczek w śnie, czekam na pierwszy słońca promień

Gdy blask promienia dotknie ziemi, ono je ku sobie złowi
Zacznie wydłużać się sylwetka mego cienia
Na przekór wszystkiemu wbrew losowi
Oddaje się cały, w dłonie opatrzności i przeznaczenia

Gwiazdy przeglądają się w Międzybrodzkim jeziorze
Jak tutaj nocą pięknie, mój Boże

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2014-04-12 Dodano: 2014-04-12 08:12:37

Ten wiersz przeczytano 614 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie