czytam wiersz mistrza
zwykły hotelowy pokój nic ciekawego
za oknem mokną betonowe mury
fotel straszy łysiejącym aksamitem
nad nim reprodukcja - obraz nieznany
stara kobieta i dzban perlistego mleka
w tle uchylone drzwi wiodące do ogrodu
mistrz zaprasza w zielone pola tulipanów
niepewnym krokiem podążam za nim
myśli jaskółczym lotem szybują po
strofach
niezwykłych wydarzeń czuję łzawą radość
ten wiersz z szarości wyniesiony raz
jeszcze
przeczytam - głosem wzruszonym
Komentarze (41)
Podoba mi się...ładny wiersz :)
fajne takie no
Ożywiłaś ten obraz w mojej wyobraźni.
Podoba mi się :) pozdrawiam
Witam serdecznie Z przyjemnością przeczytałem Pani
wiersz Ostatnia zwrotka nadaje charakter i uściśla
przekaz.
Już widzę, moja wyobraźnia szaleje. Tak sugestywnie,
pięknie opisany obraz,
Jutto bardzo na Tak! Łap głosik:)
A czas zmienia nasze spojrzenie w
przeszłość...potrafisz to aranżować
wyśmienicie...serdeczności...
Bardzo ładny...dziękuję:)
Ładnie poprowadzona ciepła refleksja...
Witaj,
dziękuję za jasny komentarz.
Twój wiersz bardzo barwny, plastyczny - daje poczucie
współuczestnictwa.
Prowokuje do wzruszeń.
Serdecznie pozdrawiam.
Miłego tygodnia.
Ludzie wrażliwi potrafią docenić obraz malowany w
twoim wierszu , bardzo dobry wiersz , pozdrawiam
tak, są wiersze, które potrafią przenosić w czasie i
przestrzeni, bardzo sugestywnie napisałaś :-)
Tak to jest gdy serce,
zasłucha się wierszem!
Pozdrawiam!
Piękny, zachwycający wiersz. Pozdrawiam Jutta.
Piękny, zachwycający wiersz. Pozdrawiam Jutta.