Toruń o świcie
Toruń świtem karawelą płynie
wieże kościołów suną dostojnie
ceglany ratusz miasta opoka
bramy otwiera flisaczej braci
mury starówki spowite bluszczem
chwytają coraz ciemniejszą zieleń
nisze gotyku w posągi strojne
przez wieki głoszą swoją historię
nadrzeczny tuman wypełnia bulwar
drzewa wrośnięte w wiślany pejzaż
zdziwione brakiem ptasiego zgiełku
tęsknią do ciepła starych uliczek
tylko rybitwy jak rzeczna flota
pilnują grodu niepomne świtu
Komentarze (47)
Bardzo wymowny wiersz Pozdrawiam jeszcze raz, życząc
miłego dnia.
nie doceniamy często piękna obok nas pewnie dla tego
poeta się na tym skupia bo dla niektórych to nadal
nowość
Tyle lat tam....
Piękny wiersz.
Aż ciepło na sercu.
Pozdrawiam.
Dziękuję za piękny spacer po Toruniu,pozdrawiam
wiosennie :)
przyjemnie się czyta :) pozdrawiam :)
I proszę, siedząc w fotelu pospacerowałam sobie z
piernikiem w dłoni po pięknym Toruniu?
Krysiu, piękny obraz stworzyłaś i powiem więcej w ten
sposób zachęcasz na odwiedzanie polskich pięknych
miast;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem:)
Podoba mi się obrazek, chociaż dopatrzyłam się tylko i
to niedokładnego (ale fajnego)jednego rymu: "strojne
- historię"
Tak niezwykle potrafisz napisać. Myślę, że stare,
stylowe uliczki i domy mają w sobie jakąś duszę, która
sprawia, że czujemy się, jak u siebie.
Pozdrawiam serdecznie Jutto.
Miasto Kopernika i pierników!
Tylko "dotknęłam" kiedyś swoją obecnością, ale widzę,
że warto się
tam zatrzymać na dłużej:)
Pozdrawiam:)
A krzywa wieża/sciana - jak się ma teraz? Dalej wciąż
straszy, że się przewróci? Mi się kojarzy z nazwą
miasta nie raz, = "to ruń!" ktoś szepcze i dlatego
Toruń?????
Toruń jest mi znany a ty pięknie sie nim zachwycasz
pozdrawiam .
muszę pojechać i sprawdzić, czy i ja napiszę wiersz o
piękności Torunia.
Pozdrawiam serdecznie
Toruń zaliczyłam tylko przejazdem i nie wiele
zobaczyłam ale twój wiersz zachęca do zwiedzenia tego
miasta.Pozdrawiam Jutto.
To piękne stare miasto. Pozdrawiam.
:-) Toruń to wspaniałe, przepiękne miasto; bardzo
ładny opis :-)