Dawno...

Dawno już to rozpatrywałam-
czy tak, czy nie,
Dawno już tego chciałałam-
może tak, może nie,
Dawno już sobie to ubzdrurałam-
oj tak, oj nie,
Włosy dotykają usta me.
Skrzydlada nicość leżała na włosku,
jak pana parasol na ręku,
Kopytami dotykała dna,
ale zawsze się odbijała.

Mimo, że gromy są tak nikłymi pasterzami,
powiadam- uczmy się sami,
w życiu znajdujemy własną drogę,
ani rodzina ani ja Tobie nie pomogę.

Dawno już rozpatrywałam-
a może lepiej nie?
Dawno już tego chciałam-
raczej chyba nie,
Dawno już sobie to ubzurałam-
oby nie, oby nie....

autor

Suse

Napisany: 2005-05-25 Dodano: 2005-05-25 21:18:19

Ten wiersz przeczytano 583 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie