Dekoncentracja.

Jestem.

Karykaturą,
niewyraźną plamą
na lustrze człowieczeństwa,
niejasnością.
Pachnę
niezrozumieniem
i
wyolbrzymieniem.
Nawet pot przyjmuje postać
proszku do pieczenia
zatrutego ciasta.
Ślina stanowi paradę
kostek lodu,
znaczących moją ścieżkę
w tej upartej komedii
charakterów.
Wgryź się
w jabłkowe serce.
Czerwień – barwa przeklęta.

Kim jesteś, aby dyktować mi prawo?
Kim jesteś, jeśli nie zabawą?

Ścieram z czoła
twoje słowa.
Otwieram szufladę – pierwszą od góry,
by ukryć w samym centrum
umysłu.

Jesteś.

autor

Miss Moon

Napisany: 2007-12-23 Dodano: 2007-12-23 15:41:18

Ten wiersz przeczytano 497 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie