DIAGNOZA ŻYCIA
15.05.2008 r.
Helena Grącka
„Wierzby”
Wierzby przy drodze
Stoją w samotności
Tylko powiew wiatru
Pieści ich gałązki
Wpatrzone w niebo
Słonku się kłaniają
Listeczki młode
Jasnej zieleni
Kropelki deszczu
Czekają...
Tego kwietniowego
Do życia potrzebnego
Stoją wierzby przy drodze
Niczym posągi
Dumne...
W głąb ziemi
Zakorzenione na stałe
Tylko one wiedzą
Co w sercu im gra...
autor
Helena Grącka
Dodano: 2019-03-23 11:17:11
Ten wiersz przeczytano 558 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Ślicznie dziękuję i pozdrawiam serdecznie!
Świetnie i refleksyjnie :)
pięknie o naszych drzewach - bardzo dobra puenta
pozdrawiam:-)
Ładnie.
Stoją wierzby przy drodze
Niczym posągi
Dumne...
W głąb ziemi
Zakorzenione na stałe
Tylko one wiedzą
Co w sercu im gra...
Czyż nie mamy wiele wspólnego z drzewami ? Zawsze nas
do nich ciągnie...tylko w myslach z nimi rozmawiamy i
tulimy , jak najbliższą osobę. Ja...tak mam :)
Pozdrawiam urzeczona głęboką refleksją :)
Życiowy przekaz skłaniający czytelnika do refleksji
nad istotą owego życia.
Pozdrawiam.
Marek
Zwierzamy się drzewom, bo czasem nie można inaczej.
Piękny wiersz :)
Serdecznie pozdrawiam
Czasem tak bywa
Podoba mi się wiersz i puenta
Pozdrawiam serdecznie :)
Ładnie.