Dla Dziadka...

Odszedłeś tak nagle,
Nie zdążyłam się nawet z Tobą pożegnać...
Teraz Ci kopią wielki dół,
Mszę pożegnalną przygotowują,
Łzy z mych oczu płyną,
Łzy smutku i bólu...
W wielkim dole Twa trumna,
Na niej pełno kwiatów,
I jeden mój – mała, biała różyczka...
Trumnę Twą zakopali już,
Zimnym piachem przykryli,
Wieńcami przysypali Twój grób,
I poszli, pamiętając o Tobie.
Ja zostałam i patrzyłam,
Myślałam i do Ciebie mówiłam:
Jak mi Cię brak,
Jak bardzo Cię kocham...
Moje gorące łzy kapią na wieńce,
Niczym ciepły, letni deszcz...
Kładę mały, biały goździk między wieńce,
A serce ściska mi żal,
Odszedłeś bez pożegnania
I jest mi Cię bardzo brak!

Ktoś odchodzi a ktoś się rodzi...

autor

Serce strzałą przebite

Napisany: 2006-11-30 Dodano: 2006-12-01 21:51:08

Ten wiersz przeczytano 474 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie