DLA MOJEJ MAMY KRYSTYNY

To już prawie 16 lat...

Znów powstałem
jak feniks z popiołów
zobaczyłem słońce
jak przebiśnieg na wiosnę.
Dostałem kolejną szansę
by nadal istnieć
muszę to docenić
tak wielu już tego nie doświadczy.
Za kilka dni znów zobaczę się z mamą
jak co roku
ale wciąż jesteśmy od siebie tak daleko
ona tam...ja tutaj...
Mimo wszystko wiem jedno
Krysia czuwa nade mną
mam tego jasny dowód
ona nie chce mnie jeszcze przytulić.

Chce bym przeżył więcej niż jej było dane.

Mamo kocham Cię za to i bardzo tęsknie.
Do zobaczenia kiedyś...

...a serce wciąż krwawi!.

autor

Jarko35

Napisany: 2007-10-30 Dodano: 2007-10-30 09:18:23

Ten wiersz przeczytano 618 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie