Dla tych, co zatracili wiarę w...
Bezbarwne tlące się w człowieku marzenia
tulą się w młode motyle-
Oto początek dnia zakochanego.
Przeobrażenia dojrzałości czasu spotykają
na drodze strażnika, który strzeże bramy
Losu. Gdy Go nie posłuchamy... Błądzimy-
jak Ja.
Latami przemijalności patrzymy z wysokości
na wodospad- oto Moje życie.
Mimo ponownego szczęścia, który porywa mnie
z tej skarpy ja ciągle tam powracam.
Nie potrafię wymazać tak cudownych więzi
młodości, które pozwoliły mi poznać kulisy
Miłości.
autor
Sfeshqś
Dodano: 2008-03-29 15:03:20
Ten wiersz przeczytano 402 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
najlepiej nie oglądać się za siebie,a pamięć jest
wybiórcza i czasem nam w tym życiu utrudnia
Ładny tematycznie wiersz. Pelno w nim ekspresji. Razi
jednak forma zapisu. Mało przypomina ona wiersz.
Ciężko czyta się tak zapisany wiersz.