Dlaczego Ewa głupieje

Co to, drodzy przyjaciele?
Wchodzę na bej – i głupieję!
Powiem dziś Ci, mój drogi kolego,
D L A C Z E G O.

Ot, tytuły, bardzo dużo
odmienionego we wszystkich przypadkach
wyrazu „Bej”. Ojej!
Autorze – tytuł zmienić chciej!

I jeszcze gramatyka,
co nawet u najwyżej ocenianych
jest zła. Ha!
I Wy mówicie, że źle piszę ja?!

I na dodatek ta nieszczęsna
ortografia, poezji i prozy
królowa. Mowa!
Dla mnie ortografia to rzecz nie nowa!

A także pani interpunkcja,
w pełni samowystarczalna.
Po co kropek sto? O!
Jest to zwykły, niemiły dla oka błąd.

No i cała ta tematyka!
Wszyscy prawią o miłości,
lecz po co? Litości!
Za grosz w tej tematyce pomysłowości!

I jeszcze środki poetyckie,
które miały być metaforami,
a antytezami się stały. Błąd mały?
Wydaje się: psuje przecież sens cały.

I rymy, takie zwykłe,
sporo ludzi nazywa je
per ‘ częstochowa ’. Ale sza!
Przy tym punkcie Ewa też się chowa…

autor

Ewa

Dodano: 2006-05-16 17:17:37

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie