DLACZEGO ONA
Tulę do serca Was małe istotki tak bardzo jej potrzebujecie. Chciałabym momenty smutne wymazać z waszej pamięci.
Uśmiech już więdnie
szarzeją ręce gasną powieki
kłębią się myśli serca
każde słowo boli dotyka
walczę z całych swoich sił
szukam ciebie w tęczy łez
Panie z niebieskich sklepień
przecież widzisz każdego los
śmierć zabrała im matkę
dlaczego to nasza mama
wołają dziatki osamotnieni
tak trudno zrozumieć im
dobry Boże bądź przy nich
dodaj sił otocz opieką
spod przymkniętych powiek
wyrywa się krzyk małej istoty
mamo ja ciebie tak kochałam
zostaw ślad żebym mogła trafić
potrzebuję twojego dotyku
oddechu tak bardzo boję się nocy.
Serce przestało bić i żyć pozostał smak wiecznej tęsknoty pytanie czemu to ona wśród wielu ziemski świat pożegnała stanęła u wrót swego Pana.
Komentarze (46)
Nic tu nie można dodać w wierszu słonko powiedziałaś
wszystko…
Tego typu wiersze są dla mnie bardzo ciężkie?
Pozdrawiam bardzo serdecznie:)
Taka droga jest dla każdego,kochanego,biednego i
bogatego,wzruszający wiersz ale nic na to nie
poradzimy.
Wzruszające strofy...
Dobrej nocy.
niestety na każdego oczekuje
i kazdego świeca gaśnie
bez względu na koligacje rodzinne, stanowiska czy
majętności - pozdrawiam
Zawsze strata bliskich jest bolesna. Pozdrawiam.
bardzo smutny i prawdziwy obrazek bólu
bardzo ładny wzruszający wiersz, nikt nie zna
odpowiedzi dlaczego Bóg zabiera mamę małym dzieciom,
chyba tylko Bóg wie dlaczego. Pozdrawiam.
Tragiczne wołanie o miłość, która odeszła.Trudno
zrozumieć, zwłaszcza maluczkim.Poruszył mnie Twój
wiersz.
Bolesne pytanie, gdy człowiek odchodzi,
choć śmierć próżno pytać, trzeba się z nią godzić!
Pozdrawiam!
nie znamy odpowiedzi na takie pytania ...jedyną
pociechą jest to że kiedyś się spotkamy ... twój
wiersz przemawia do serc :-)
pozdrawiam
poruszający wiersz pozdrawiam
Pozdrawiam serdecznie.
Zadałaś trudne pytanie-dlaczego,moja mama odeszła gdy
byłam bardzo dorosła i tez pytam, bo tęsknię .Smutny.
pewien uczeń był bardzo smutny - jego mistrz umierał.
Mistrz rzekł więc do ucznia nie smuć się - tak już
jest na świecie - ludzie odchodzą - lecz umierają
tylko wtedy kiedy się o nich zapomina.
Ten ból i tęsknota nigdy się nie zagoi. Tyle lat
minęło. Bardzo bolesny wiersz. Dobranoc MAGNOLIA