dlaczego piszę
może ktoś kiedyś z moich
gdy mnie już nie będzie
znajdzie wśród zakurzonych tomów
zapomniany tomik
ustawiony w rzędzie
zdumiony otworzy ten relikt
z epoki minionej
w nim pisane ręką prababki
niemodne przedziwne androny
o szczęściu natchnionej miłości
jak żyć wypada
że wiosna przyszła
do lata zagości
Grześ o rok starszy
pisać mu trzeba
nowy wiersz z życzeniami
Kasia ma być szczęśliwa
w życiu nie zbłądzić
być zawsze z nami
mam nadzieję że kiedyś moje
czytać to będzie pokolenie
pisząc pragnę wywołać uśmiech
może serca drżenie
wierszydła poczęte
w dniach smutku zwątpienia
niech krzepią hartują serce
miłe chwile w nich zawarte
ocalą od zapomnienia
pozwolą nie myśleć
o życiowej rozterce
Komentarze (20)
Napewno będą bardzo dumni ze swojej
Babci. Pozdrawiam CIEPLUTKO:)
Tak,coś pozostanie. I to jest nadzieja że nie umrzemy
cali.Pozdrawiam
a my zemrzemy, przeszumimy na podobieństwo drzew
ogrodu.........pozdrawiam
jak osiągnąć dłużej ważne czy ubierając uniwersalne w
szaty dzisiejsze
pięknie i najserdeczniej
wszystkim dziękuję za wspaniałe komentarze
ładnie :-) niech się Tobie spełni, to przez prawnuka
czytanie :-)
Też kochana mam taką nieśmiałą nadzieję,ale czy tak
będzie...pozdrawiam kolorami lata :)
fajny, rozmarzony wiersz z nadzieją* pozdrawiam
Też mam taka nadzieję że kiedyś wnuki poczytają czasy
przecież się zmieniają.
Na pewno będą czytać.To piękna pamiątka.Pozdrawiam:)
Pisać trzeba - lepiej o sobie zapiszesz prawd wiele,
niżby to mieli zrobić przyjaciele. Doprawią
wszystkiego, nie będą żałować, ubiorą cię w szatki
których nie nosiłaś - a przecież ich o nic nigdy nie
prosiłaś.
wspomnienia zostaną w wierszach:) pozdrawiam
będą mile wspominać i uczyć się życia.... bo wiele
mądrości zawierają Twoje wiersze - więc pisz
...pisz:-)
pozdrawiam serdecznie:-)
Miejmy nadzieje że będą czytali dlatego ja swoje to
pisanie bardzo pielęgnuje ,,pozdrawiam Polisia
Piszesz pieknie więc pisz dalej a potomni beda czytali
i z łezką w oku wspominali
Pozdrawiam serdecznie :)