Dłonie pragnień

Dłonie wysunięte w geście,oczekiwaniu.
Usiadł ptak, szala wspomnień zadrżała,
Ułożone zdaję się równo, z tym, co jest,
Pewność ręki, że utrzyma to, co dostanie.

Nie boją się nagości tego co było.
Ręce jak książka, wyryte bruzdy głębokie.
Dłonie, po nich spływa teraźniejszość,
Skórą przesiąkniętą tym, co było.

Mimo że się trzęsą, niezgrabnie trzymają życie.
Złapią każdą dobrą rzecz, miłość, serce.
Drugiego człowieka przytulą zagarną,
Choć poranione ciągle pragną…

autor

bober II

Napisany: 2010-05-26 Dodano: 2010-05-27 13:14:09

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie