żyję normalnie
Jestem normalny, nie wyjątkowy.
Brak cienia wątpliwości bez egoizmu.
Żyłem i żyję zwyczajnie, myśli proste w
głowie.
Nie pragnę pomnika ku czci tego, że
oddycham.
Zacząłem mieć świadomość bez strachu,
Jestem odpowiedzialny za każdą modlitwę.
W momencie wznoszenia do Siły Wyższej,
Lista pragnień na dzień dzisiejszy
maleje.
Wiem jedno, że otrzymałem dar, czy
słusznie?
Zapełniona kartka z ponumerowanymi
życzeniami.
Spełnia się, choć nie jestem wyjątkowy.
Chylę czoła przed ludźmi, bo dali mi
wolność.
Dziś jestem pewny, że oddycham-całym sercem
i duszą.
Spotkałem pieśń i szept dawnych marzeń,
Sam nie pojmuję jak czas kiedyś mijał.
Wszystko dla tego, że jestem normalny!
Komentarze (6)
W obecnym świecie ta cecha pomału zanika. Sam już nie
wiem co to znaczy być normalnym. Pozdrawiam:)
dobrze sie czyta takie normalne wiersze, od nich
normalnieje świat :-)
w życiu ta świadomość że się oddycha..." całym
sercem i duszą"... jest najważniejsza - sprawia że
jest się normalnym i wyjątkowym-ładny wiersz
-pozdrawiam
no ja chyba tez jestem normalna...tez mam moc życzeń
do spełnienia, na razie czekam...ale trudno i darmo,
widać jestem kiepska, nie mogę dopatrzeć się rymów,
może mnie oświecisz?
ciekawa treść wiersza,pozdrawiam
W dzisiejszym świecie brak normalności..pozujemy na to
co modne, na to co gruboskórne... byle przetrwać...ale
w głębi duszy większość z nas tęskni za
normalnością...Moja normalność jest w tym
wierszu..Pozdrawiam i punkcik zostawiam:)