Do OMZY
Ku pamięci Pauliny.
Nie znałem Ciebie, tak wiem, niestety
Wiem, że ten wiersz mój teraz widzisz
Ja widzę na Beju Twoje portrety,
Ty nań patrząc swą szczęśliwość umilisz
I Choć życie było smutne i krótkie,
Pragnęłaś żyć, lecz nie było Ci dane,
Gdybym mógł, rzekłbym - to minie,
A teraz życie wieczne dla Ciebie
wskazane.
Miałaś zapewne przyjaciół przy sobie,
Czułaś ich oddech, myśleli o Tobie
Mówię Paulinko, bo jest ich wielu,
a już napewno tutaj, na Beju.
I w naszych sercach zawsze już bedziesz,
Bo przecież od Boga już nie odejdziesz.
Ostatnie dwa wersy dedykuje Karolowi Wojtyle. "Miłością zwalczajmy nienawiść" Jan Paweł II
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.