Dwa słowa, niewypowiadane

...czyli moja 21:37

Dwudziesta pierwsza trzydzieści siedem,
Cisza nastała
nad Wisły brzegiem...
Dzwony zabrzmiały, modlitwy wzleciały,
pamieci godzinę nam oznajmiały.
Odeszło z nią wiele dla świata dobrego,
lecz wiele zostało, pilnujcie tego!
Radujcie swe serca miłością wokoło,
bo słowa mędrca, ratunku to koło.
Miejcie w pamięci tą jedną godzinę,
ona nie smutna, nie jedno ma imię.
Powiedzcie sobie, że sie kochacie
Nikt na tym napewno, zbyt wiele nie straci.
bo ona,
że Ciebie kocham - To dla mnie znaczy!

Niech 21.37 będzie codziennie. Dla mnie jest.

autor

Thierry

Napisany: 2006-04-03 Dodano: 2006-04-03 12:53:31

Ten wiersz przeczytano 588 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie