Do poety

O ty, co wdychasz kwiat pięknego słowa
może nie zrozumiesz myśli moich
i szkarłatnej nie zechcesz pić wody
poszukiwaczu przezroczystej toni

Ty, co śledzisz lot piękna, być może
nie słyszysz, jak śmierć się cicho skrada
że wespół z życiem, jak woda z ogniem
rzeźbi ci duszę i serce przepala

Do doskonałości z czystej miłości
chociaż może nie przyszła jej chwila
pośród głazów orzeźwisz się wodą
spijaną ze swoich dłoni kielicha

21.08.2007

autor

ESTERA60

Napisany: 2007-08-21 Dodano: 2007-08-21 13:47:25

Ten wiersz przeczytano 425 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie