Dojrzeć do walki

Waleczny...

Strapiony niepowodzeniem,
znoszę ból tkwiący strzałą w moim ramieniu.

Wyczerpany bitwą,
pochylam głowę znakiem klęski.

Zawiedziony własną słabością,
uchylam zbroji spoglądając na ranę.

Zdruzgotany potęgą wroga,
zapadam w posępny letarg.

Zbudzony ideą,
znieczulam się strachem, podnoszę się z kolan.

Choć rana głęboka krwi upuszcza wiele
I armia wroga pozycją nieruszoną stoi,
Pójdę z krwią w ustach, z pobladłem licem,
Ugodzić obłudę, problem sięgnąć stali szkicem.

Gdy triumfem powrócę, z okiem przekrwionem,
Z mieczem stalowem mokrem od tuszu,
Usłyszeć chcę tylko poszum podziwu,
Dowodem mych starań szczegółem katuszu.

... poeta.

autor

marcinek nawiedzony

Napisany: 2006-11-21 Dodano: 2006-11-21 21:03:35

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie