Dom pełen drzwi...

Dom pełen drzwi.. Otwieram jedne z nich.
Prowadzę cię za rękę. Drogę umilam pocałunkami.
Wiem czego chcesz widzę to w oczach twych.
Prowadzę cię za rękę nieskończonymi korytarzami.
Dotykasz mnie... Rzucam na ciebie spojrzeniem.
Otwieram jedne z drzwi.Wprowadzam tam ciebie i mnie.
Przekręcam w zamku kluczem. Ty tak naiwny i głupi.
Ja całuję i dotykam. Ty odpinasz guzik od bluzki.

Szkoda, że niewiesz jak smak twych ust mnie obrzydza.
Szkoda, że niewiesz jak bardzo cię nienawidzę.
Szkoda, że niewiesz co pod bluzką ukrywam...
Mój ukochany sztylet, którym dziś cię zabiję...

Teraz czuję spełnienie. Czuję się bezpiecznie...
Wsłuchuję się w twój coraz płytszy oddech.
Jest mi przyjemnie patrząc na twoje cierpienie...
Twoja krew.Mam ją na sobie.Na ścianach plamy od niej.

"Jego śmierć Jego strach i cierpienie Będą twoim wyzwoleniem..."

autor

.siostra.nożownik.

Dodano: 2005-08-08 19:50:04

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 116

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie