domki z kart

domki z kart
odwagi motyla
podróżującego
nad płonącym lasem

ukryte w uśmiechu
słów niewypowiedzianych

ach gdybym rozbiła
tę cichą taflę między nami
rozsypała szklane odłamki
murem
dookoła

by każdy dobry człowiek
napełniał się radością
zamykając nas w dłoniach

by każdy nieprzyjaciel
ranił język o odłamki
swych słów

lecz odchodzę
płacząc ciszą uśmiechu
byś nie wiedział
jak bardzo jestem samotna.

autor

orion

Dodano: 2008-04-12 15:59:06

Ten wiersz przeczytano 473 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie