W dowodzie uznania

Numer sto osiemnasty z pierwszego oddziału,
Osiągnął szczęście własne bez zgody trybunału
Ludzi mądrych, szczęśliwych, zaradnych i normalnych,
Odszedł bez wiwatów i przekleństw banalnych.
Zapomniany przez świat między swemi teraz żyje,
Zażywa z Nią spokoju i zdrowie ludzi pije
Dla ktorych obłęd drogą wprost do normalności,
Drogą do bezpieczeństwa i wiecznej szczęśliwości.

Kto bez tego komentarza zorientował się o kim mowa... to znaczy że pokochał to dzieło na równi ze mną:D. Dla reszty, polecam przeczytać "Mistrz i Małgorzata"

autor

Yacuś

Dodano: 2005-06-04 00:24:08

Ten wiersz przeczytano 910 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie