Ogród ludzi
Dedykuję ten wiersz wszystkim obcokrajowcom szukającym swego miejsca na Ziemi...
W moim ogrodzie, gdzie szum strumieni daje
początek nutom unoszącym sie do nieba,
Chcę zagrać tę melodię.
Moje palce i usta będą współgrały z chórem
ptaków, moje serce w rytmie innych serc.
Nie ma znaczenia odmienny kolor skóry, czy
język, myśli i uczucia pozostają te
same.
Spojrzenie i łzy płynące po policzkach są
mową łączącą całe narody.
Szęście i miłość są najlepszymi
tłumaczami...
autor
Miriam
Dodano: 2004-09-05 13:07:22
Ten wiersz przeczytano 521 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.