Droga przez życie

Iść drogą zbudowaną w wyobraźni,
Żyć z Bogiem w wielkiej przyjaźni.
Rozmawiać z nim gdy coś cię dręczy,
On dar zrozumienia duszy ci wręczy.

I na swej ścieżce łatwiej ci będzie,
Bo Bóg cię wysłucha zawsze i wszędzie.
Kierować się drogą aż do celu swego,
To jest zadanie godne siebie samego.

A gdy przyjdzie niechęć i zwątpienie,
Rozmowa z Bogiem przywróci natchnienie.
Doda ci wiary, wielkiej radości,
Odnowi sens istnienia ludzkości.

Lecz nie zapomnij też z ludźmi rozmawiać,
Nie bierz łapczywie, ale staraj się dawać.
Możesz dać miłość, uśmiech i zrozumienie,
Tak aby świeżością biło twe sumienie.

Gdy pojawi się dylemat, w którą iść stronę,
Powiedz sobie głośno: „jeszcze nie tonę!”.
I choćby Pan miał iść najciemniejszą nocą,
On nie zawiedzie i przyjdzie z pomocą.

I nagle znikną wszelkie wątpliwości,
A ty podziękuj Bogu darem miłości.
Buduj z wolności i piękna swą ścieżkę,
I idź tą swą drogą z Bogiem za rękę.

autor

michcik

Dodano: 2006-08-01 00:04:38

Ten wiersz przeczytano 715 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie