Drzwi do Boga
Jesteś mą poezją
tkwisz we mnie
nieustępliwie głębią oceanu
wysokością gwiazd na niebie
Jesteś na szczytach gór
w nurcie rzek
w kwiatach i krzewach kwitnących
w kasztanowcach i wierzbach płaczących
Jesteś twórcą ziemi
co płodzi zboża i okopowe
Rodzisz tęsknotę i wypatrujesz
złotych promieni słońca
I wodzisz myśli rozchwiane
wiatrem niepewności
stoję u progu drzwi
prowadzących do Ciebie Boże
autor
Xenia1
Dodano: 2017-12-02 07:10:58
Ten wiersz przeczytano 3452 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (90)
Pięknie Boga chwalisz Xeniu,
ale nie śpiesz się jeszcze do Niego,
wierzby płaczące zgubiły z, w cz.
Serdeczności ślę:)
Pięknie z wiarą. Pozdrawiam
Bardzo interesujące z wiarą napisane, pozdrawiam :)
Jak widzę, drzwi do Boga masz otwarte.
Ładnie napisane. pzdr
... cudnie... Miłego dnia :)
Xeniu...nie łap za klamkę...zawsze masz czas na
otwarcie takich drzwi...pisz lepiej wiersze, a my
zyskamy na tym...pozdrawiam
wśród życia dróg.poszukujemy,w sobie,bliskości
bożej.....miło pozdrawiam
O! Jak pięknie!!
https://www.youtube.com/watch?v=rDC8t9WyTM4
Pozdrawiam Xeniu, czuje intencję Twojego
wiersza.
Bardzo pięknie przedstawiona wiara. Pozdrawiam Xseniu.
Pięknie wyrażona wiara.
Głęboka wiara płynie z wiersza. Pięknie Xeniu, ale nie
spiesz się przekraczać ten próg :)
Pozdrawiam :*)
Podoba mi się tak wyrażona wiara.
Do "wodzisz" wdarło się zbędne "s"
Miłego dnia:)
I wodzisz myśli...
Miłego weekendu:)
ciekawe pozdrawiam