Dusza stracona
Postać z piekieł,
Stoi nad mą duszą.
Czeka aż załamię się
I przestanie krew w żyłach płynąć.
Zabierze ją, pójdzie gdzieś...
Na stracenie.
Moje serce jak z puzzli jest,
Tylko brak miliona kawałków,
Ale jakoś bije.
I bić będzie.
Oczy przestały widzieć,
Nie widzę nic dookoła,
Tylko ludzką złość,
Cierpienie i brak zainteresowania.
autor
Hamer
Dodano: 2005-04-23 13:33:21
Ten wiersz przeczytano 415 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.