Dzieci czekają

Dla nienarodzonych dzieci, które przez aborcje nie poznały jeszcze co to pełnia w rozbłysku życia.

Wyłudziłem gorący oddech,
dajcie jeszcze chwile,
respirator sie przegrzał,
uchodzi tchnienie,
nie ma ciemnego korytarza i w końcu światła.
Jest gorąca wyspa,
obsadzona lizakami w barwne witraże,
zdrowa oranżada płynie rzeką,
między palmami rozwieszone lniane hamaki,
opalone dzieci bawią się kroplami deszczu,
który pada sobie dla zabawy.
Noc jest krótka,
budzą nas głosy liści,
wołają jakby poczuły wiosne,
kwiaty radośnie śpiewają gospel,
drzewa wyskakują z korzeniami, podrygując w kowbojskim tańcu.
Dookoła jedwabny ocean,
a pod powierzchnią płacz syren.
Czuje niepokój,
nie znalazłem fabryczki w przekrwionym niebie, pakującej mięso na sztuki.
Dzieciaki przestały się bawić,
nad wyspą wiszą kumulusy,
w powietrzu czuć woń zmartwychwstania,
płyna piraci,
wrzucaja do szalup ciałka,
przez chmure przebija się rura,
wsysa piracki okręt.
Do brzegu dopływają puste łodzie,
na wyspie bawi sie więcej dzieci,
wszystkie opalone, uśmiechnięte, czysto ubrane, uczesane.
Mówią, czekamy na mamę i tatę by sie wreszcie narodzić.

autor

pro-gnostyk

Dodano: 2010-12-10 12:48:27

Ten wiersz przeczytano 741 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie