dzieci Ikara

To tylko nasze wyschnięte pod-niebienia
A twoich skroni brzeg nie pisze już mojego imienia
Na dwóch powłokach dwie ptasie dusze
Niegdyś ozdobione skrzydeł piuropuszem
Dziś spopielałe od przebytych przestrzeni
kłębów drapieżników
upadków
kamieni

Chwile które świadczyły o naszych ptasich sercach,
ktoś osądził niesprawiedliwy
położył wśród staroci
obok naszego ze skrzydeł kobierca

autor

Bielan

Dodano: 2006-12-30 14:27:13

Ten wiersz przeczytano 564 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie