Dziecko
Stracone dziecko we mnie mieszka.
Smutne ma oczy,
ciężkie serce.
Struchlałe całe, opuszczone.
Zatrzymane w czasie
i skrzywdzone.
Ma małe nóżki, małe rączki
i dźwiga los.
Choć już nie musi się mozolić,
tak trudno jest mu się wyzwolić.
Szuka swojego miejsca w świecie,
nie wierzy, że w tym miejscu jest.
Szuka pogody, dobrych wiatrów,
nie widzi nic prócz łez.
Małą nóżką czasem tupnie
i rączką rzuci jakąś rzecz,
tak długo we mnie dziecko mieszka,
nie będąc nigdy dzieckiem wręcz.
Komentarze (20)
ciekawy
pozdrawiam :)
Dziękuję bardzo wszystkim czytającym i komentującym za
ciepłe przyjęcie tekstu.
Życzę spokojnego wtorku.
Fajne, życiowe.
Kiedyś dzieckiem był każdy, zatem z zakończeniem bym
polemizowała,
a poza tym spontaniczność dziecka jest bezcenna, na
ogół z wiekiem ją zatracamy, dlatego ja dziecka w kimś
nie ganię, no wiem, że tutaj to chyba chodzi o takie
zbyt rozkapryszone, co może za bardzo tupie nogą, ale
te uładzone często bywają nieszczere, ja już wolę te
kapryśne, tylko niech ono nie płacze, a cieszy się
życiem:)
Pozdrawiam Małgosiu serdecznie:)
tego ci życzę na nowej autostradzie życia;)
wiesz i z reguły to dziewczynki których ojcowie
opuścili rodzinę stają się z tego powodu dorosłymi
dzieciakami co to są niedopieszczone więc się tym nie
przejmuj zaraz znajdzie się ktoś i dopieści i przytuli
dorosłą dziewczynkę
Smutkiem powiało Małgosiu
Poruszyłaś wrażliwe struny
Pozdrawiam serdecznie Życzę byś w tym traumatycznym
świecie z dzieciństwa się odnalazła Zakopła to co złe
i odnalazła pogodę ducha
Tylko co za tym stoi aż powiedzieć się boję,
więc w ciszy pomilczę, jakbym siedział na szpilce.
Buuu, smutny wiersz, bardzo smutny. A swoją wewnętrzną
dziecinę peelka musi odnaleźć, przytulić, wytrzeć
nocek i kolana odrapane pocałować, przytulić do serca,
z zapewnieniem, że już dobrze, jest bezpieczne i
kochane!
wiersz niezwykły.
głupio mi się wypowiadać, ale wydaje mi się, że jak
najszybciej powinno w Tobie zamieszkać następne
dziecko.
pozdrawiam serdecznie :)
MOJA RADA...
Dorosłym być, dziecko udawać,
Ciągle życiem cieszyć się,
Problemom na przeciw stawać,
Szybko odrzucać myśli złe...
A tak naprawdę bardzo ładny, wzruszający, trochę
smutaśny wiersz. Pozdrawiam...
bardzo smutny wzruszający ...trudno wyzwolić się z tej
traumy ciągnie sie przez całe życie ...
pozdrawiam serdecznie:-)
trzeba dziecko utulić Pozdrawiam Małgosiu:))
poruszający wiersz pozdrawiam
Przykre, zasmucilas pięknym wierszem.
Pozdrawiam :*)