***Dziękuję***

Pisałam go nie wiedząc, że go kiedykolwiek wykorzystam. Nadszedł dzień, gdy usłyszał go ON oraz inni...

"Patrząc w Twoje rozkochane oczy
tak sobie myślę, ile czasu
upłynęło, abym zrozumiała jak Cię kocham.
Gdy Cię nie ma, gdy nie czuję Twojego oddechu,
tak mi jakoś smutno - czuję się sama -
mimo, że wśród tylu żywych.
Sama jak drzewo rosnące na środku ogromnego pola,
które rośnie tylko dzięki łasce tego, któremu żal jest je ściąć.
Jak kropla w morzu,
jak jedna z miliona gwiazd.
Po prostu sama.
No może nie zupełnie.
Ty nigdy o mnie nie zapomniałeś.
Przeżywasz moje życie, jakby było Twoim własnym.
Na każde zawołanie gotowy by przy mnie być,
objąć mnie, kochać.
Kochać - jak wiele znaczeń ma to słowo.
Jednak dopiero Ty odkryłeś przede mną
jego prawdziwe znaczenie."

16.04.2006 godz. 16.00 - Kościół Szymona i Judy Tadeusza. W tym dniu ksiądz zszedł z ambony usiadł na klęczniku przed Tobą i wyrecytował ten wiersz dla Ciebie w obliczu Boga i wszystkich zebranych w kościele. Nie wiedziałeś co się wtedy dzieje, a ja czułam tylko twój mocny uścisk dłoni. Słuchałeś jak zaczarowany. Po chwili powiedzieliśmy sobie "TAK" . A teraz dokładnie w dzień przed pierwsza rocznicą naszego ślubu ma urodzić się nasz syn - Konrad... Czasami życie potrafi być piękne...

autor

Karilima

Napisany: 2004-02-01 Dodano: 2007-02-19 14:52:07

Ten wiersz przeczytano 462 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie