Dziękuję

Dziękuję wszystkim za miłe słowa,
Jak potok słowo wciąż do mnie płynie.
To moją duszę musi radować,
Szczególnie wtedy, gdy obraz ginie.

Już nie zobaczę spłakanych twarzy,
Ani szyderstwa przykrych mi ludzi.
Leżąc sam w grobie, nie muszę marzyć,
Tam czas inaczej wrażenia budzi.

A potem cisza wielka zapadnie,
Ksiądz za przysługę pieniądze zgarnie.
Ktoś powie - pogrzeb wyglądał ładnie,
Drugiemu wszystko zapachnie marnie.

Ja już robakiem lekko toczony,
Stanę na drugim brzegu istnienia.
I obojętne będą mi strony,
Nawet nie powiem wam – do widzenia.

autor

Grand

Napisany: 2013-10-18 Dodano: 2014-10-18 06:38:00

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie