Dziękuję
Wracam pamięcią do tych wspomnień,
które są świeże, choć odległe.
Z czcią przytulają się wciąż do mnie,
pachną rumianym wiejskim chlebem.
Mają codzienny szczery posmak
dłoni głaszczącej włosy dziecka.
Choć spracowana zawsze niosła
słodycz miłości i do teraz
tworzy wciąż we mnie coś co trwale,
pomimo losu zawirowań,
staje się jakieś niezniszczalne.
Babciu dziękuję. Wciąż cię kocham.
Komentarze (26)
piękny wiersz ..
Babcię ze strony mamy znam tylko ze zdjęć,
umarła młodo :(a mama mojego ojca mieszkała
na drugim krańcu Polski i w swoim życiu widziałam
ją tylko kilka razy :(
B.ładny wiersz, Madziu :)
Piękne podziękowanie dla babci . Pozdrawiam serdecznie
miłego dnia.
Jak cudownie mieć Babcie,ja ich nigdy nie
miałam.Szkoda.Wiersz bardzo miły,miłością
pisany.Pozdrawiam.
Pięknie, mnie niestety nie było dane być z Babciami,
dlatego
zazdroszczę Tobie trochę Magdo.
Miłego dnia życzę:)
Wzruszyłaś i to bardzo
Też mam w swoim archiwum tekst który napisałam dla
mojej ukochanej babci
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo sympatycznie z serca napisane.
Aż się ciepło na duszy zrobiło:)
Pozdrawiam:)
Ależ to ciepły wiersz :) miłego wieczoru
Babcie to bardzo wdzięczny temat.
Pozdrawiam Magdo.
Ci co mają jeszcze Babcię są niesamowitymi
szczęściarzami - ja już niestety nie mam. Piękne
podziękowania. Pozdrawiam
Cóż dodać - piękne podziękowania za bezcenną naukę
szacunku i po prostu wielkie serce :)
szczesliwy, kto mial/znal dziadka i babcie, sa dzieci
pozbawione takich uczuc,
pozdrawiam
pozdrawiam w niebie moje babcie: Marysię i Honoratę
:)
miło. pozdrawiam