Dzień się budzi
Ranek w pastelowej pelerynie
w odcieniach różu i błękitu
budzi dzień ściąga pierzynę
by pokazać
wymalowane cudo świtu
przecina blaskiem promieni
cudowny chłodny poranek
choć na trawie szron mieni
mam już
w ekspresie kawy dzbanek
biorę i piję małymi łykami
spoglądam w okno ciekawie
słońce uśmiecha promieniami
pomału
rozpuszcza szron na trawie
lubię takie rześkie poranki
od rana rozjaśniają umysł
dolewam kawy do szklanki
wypijam
nadciągają chmury czar prysł
Emilia Konicer 6.12.2019r.
Komentarze (49)
Piękny, malowniczy wiersz, lubię takie radosne poranki
:)
Pozdrawiam serdecznie :)
Świetnie że dzień się budzi.
wibracja :)) z uśmiechem dziękuję i życzę miłego dnia
Wandziu chyba jedziemy na jednym wózku to samo myślę
ja miłego dnia:))
jazkółka :)) bardzo mi miło życzę radosnego dnia
wolnydychu w człowieku tkwi trochę z sowy i skowronka
:)) dziękuje za miłe odwiedziny pozdrawiam
Znam i ja takie poranki.
bardzo ładny wiersz
dla mnie każdy ranek jest wspaniały kiedy wstaję i nic
mnie nie boli
chwalę Boga za spokojny sen i proszę Go o udany dzień
miłego dnia, Emilko :))
...to tak jak ja :) Miłego poranka, pozdrawiam
serdecznie! :)
Wiersz fajny, ale ja nie znoszę poranków, no chyba, że
w weekend,
nie znoszę dźwięku budzika,
ale też kiedyś napisałam wiersz o poranku, w łagodnej
tonacji:)
Pozdrawiam milasku:)
Kazimierzu dziękuję i posyłam uściski mikołajkowe
dobranoc
echinacea dziękuje i ta pora czasem potrafi wymalować
piękny obraz natury przytulam na dobranoc
promykuSlonca :) dziękuję zgadzam się upływające ale
ta chwila uchwycona okiem jest niezapomniana
przytulam na dobranoc
Ciepło na dzień dobry , pozdrawiam serdecznie.
I tak bywa, taką mamy porę... a wiersz piękny.
Pozdrawiam serdecznie:)