Dziś już wiem.
Znam już receptę,
na dni chłodne.
By więcej nie było,
tylu łez na oknie.
Rozpisywać się tu nie będę,
bo i po co.
Nie chcę pleść bajek,
że jest pięknie,
gdy na polu błoto.
Napiszę tylko
słów pewnych kilka.
Pamiętaj o nich,
kiedy smutna Twa minka.
Dziś już wiem,
że w życiu trzeba iść
poprzez wiatr.
Nawet gdy słonce nam świeci
prosto w twarz.
W dni pogodne,
w czasie śnieżyc też
uśmiechać się szeroko
głowę podniesioną mieć.
Dla tych, którzy Są, Byli i Będą... Dziękuję Wam po stokroć.
autor
izka2609
Dodano: 2010-02-10 14:56:29
Ten wiersz przeczytano 472 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Ładnie i szczerze napisane..takiemu nastawieniu mogę
tylko przyklasnąć..Duży pozytyw.. M.
Bardzo łdny wierszyk i jego motto. Pozdrawiam
serdecznie Izuniu.
I ja uśmiecham się na świat...miły wierszyk.
Gdy sniegiem otulony jest caly wielki
swiat,,,w sercu zakwita,,zloty kwiat
paproci,,,i z nim przez zycie zawsze idz,,Ciekawy
wiersz,,pozdrawiam z daleka.