Dziwna Wielkanoc

Chmura księżyc zaciemnia,
Drży niebo, drży i ziemia,
Drży też wielki kamień na grobie

I pod górę się toczy
Jeszcze „Otrzyjcie oczy”
Tak się tocząc w górę nuci sobie.

Dwaj żołnierze przy grocie
Śpią w najlepsze, mój kocie,
W krąg się niesie chrapanie po chaszczach.

Żołnierze? Niech ja skonam!
Terytorialna obrona.
Da im wycisk pan minister Błaszczak!

Jest jeszcze żołnierz trzeci.
Kiedy w grobie się świeci
Zaraz śmiało zagląda w głąb groty.

„Zakaz włóczyć się nocą!
Gdzie Pan idzie i po co?
Oj, być mogą poważne kłopoty.”

Rzekł Jezus: „Przyjacielu,
Zbawienie w Izraelu
Wszystkim Żydom już wkrótce ogłoszę.

Jam Chrystus zmartwychwstany!”
A żołnierz: „Idź. Uznamy,
Żeś jest w pracy. Żeś jest listonoszem.

Niesiesz Dobrą Nowinę,
A więc byłbym kretynem,
Gdybym chciał tu zatrzymać Cię Panie,

Ale czy tępe głowy
Z koalicji rządowej
Zrozumieją? Czy pojąć są w stanie?”

Rzekł Jezus „Chłopcze z WOT-u,
Nie chcę robić kłopotów,
Boś ty przecież mym słowom uwierzył.”

I ze smutkiem Syn Boży
Znowu w grób się położył
I podobno do teraz tam leży.

autor

jastrz

Napisany: 2020-04-11 Dodano: 2020-04-12 00:40:58

Ten wiersz przeczytano 2061 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie