Dziwny los...
Dziwny jest czasem to nasze życie,
rzuca nas w przestrzeń niby liść,
kiedy wydaje się żeśmy na szczycie,
do piekieł właśnie każe nam iść.
Dziwny jest czasem ten nasz los,
i gdy myślimy że już wszystko znamy,
on nas zaczyna wodzić za nos,
ku świata stronom niepoznanym.
A kiedy sił już się zdaje nie starczać,
by z nim bez końca toczyć boje,
i gdy już braknie nam oparcia,
i ledwie człowiek na nogach stoi.
On nagle do nas się uśmiecha,
łaskawym zerka na nas okiem,
pryska gdzieś cała jego uciecha,
kiedy nas trwogi okrywał mrokiem.
I znów przyjaznym się staje bratem,
drogę wskazuje rozjaśnia cienie,
pomaga się pojednać ze światem,
na nowo snuć życia pragnienie...
Andrzej Tomasz Maria Modrzyński
15.12.2013r.
Gladius
Komentarze (22)
Bardzo dziękuję za miłe komentarze i opinie:)
Pozdrawiam.
ladny wiersz,pozdrawiam serdecznie
Dobrze,że ten los się jednak uśmiecha,gorzej jak nie
chce się odmienić na lepsze.Jak to mówią w życiu raz
pod wozem,a raz na.
Dobry,refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam:)
Tak, los jest dziwny i bywa ślepy..pozdrawiam
Miło było przeczytać.Pozdrawiam.
życie często daje w kość, ale to jest w istnienie
wpisane...
raz pod, raz na i kręci się - co?
KARUZELA.
Pozdrawiam serdecznie
To prawda bardzo dziwny ten los, bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie
Pieknie piszesz! Pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz. Tak to w życiu bywa, raz na
wozie, raz pod wozem.
Nadzieja niech nas nie opuszcza.
( pierwszy wyraz pierwszej zwrotki"dziwne życie" nie
dziwny)
Pozdrawiam serdecznie.
Mądra refleksja, Gladiusie:))Popieram w sprawie "nas"
magdę, a po trzeciej zwrotce przecinek, zaś czwarta z
małej litery, bo dokończenie myśli:)) Pozdrawiam:)
Los jest nieprzewidywalny.Ciekawie o nim piszesz.
Zmieniłabym 4 strofę- masz 3 razy "nas" i jakoś do
mnie nie przemawia.A może:
On nagle znowu się uśmiecha,
zerka łaskawym, ciepłym wzrokiem,
chowa się w kąt jego uciecha,
trwogi już nie okrywa mrokiem.
Pozdrawiam.
Ciekawy wiersz o życiu Gladiusie, jak na karuzeli, raz
w górę, później do dołu i tak się to nasze życie kołem
toczy. Pozdrawiam:-)
tak, to dziwne że umiemy kochać i nienawidzić, ale
musimy żyć i cieszyć się z życia
A gdy już z tym życiem dość się nawojuję,
wtedy się poddaję i lepiej się czuję!
Pozdrawiam!
Życie jest jak sinusoida. Ładnie o tym. Myślę, że
gdyby zdecydować się na jednakową ilość sylab w każdym
wersie wiersz by zyskał. W drugiej strofie chyba miał
być "Dziwny"? Miłego wieczoru.