Enter
Nie ma sensu mówić o uczuciach
przecież mamy dwudziesty pierwszy wiek
stoję rozkładam ręce
dokoła mnóstwo ludzi
nie ma nikogo
płaczę przed ekranem komputera
dziwnie na mnie patrzą
wcielam się w kogoś innego
wreszcie jestem szczęśliwy
mogę przeżywać
życie jest monotonne
i takie puste
lecz nie mamy czasu
by spojrzeć w oczy
by przytulić
by być człowiekiem
prawdziwym nie wirtualnym
autor
michal89216
Dodano: 2007-12-09 11:12:08
Ten wiersz przeczytano 615 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
dużo w tym prawdy, chociaż czasem od klawisza 'Enter'
wygodniejszy może być 'Delete'...
No właśnie nie dajmy się zwariować,nie można aż tak
wchodzić w świat wirtualny.A uczucia potrzebne są
zawsze,bez względu na to,który to wiek.+
Przez ekran monitora,.... nie ma co się
łudzić... trzeba wyjść z uśmiechem do
ludzi... wiersz ładny... porusza ważny
temat... samotności XXI.. a przecież miłość
jest ciągle ta sama... i te same serca
porywa.
Do peela to piszę - nie ma sensu siedzieć i gapić się
w monitor - wyjść do ludzi, do człowieka - gdzie myśli
powinny płynąć!