epitafium dla wędrowca (II)
wędrówka to różaniec z kamieni na drodze
układasz swoje miejsca wśród cichych
pejzaży
niosąc wewnątrz zgarbioną jak przydrożne
krzyże
samotność. taką ciężką, chociaż nic nie
waży
https://www.youtube.com/watch?v=T6r5bo_D9QY
Komentarze (21)
Piękny, smutny wiersz!
Dobrego wieczoru! Pozdrawiam!:)
Przemówił do mnie ten wiersz:)
Samotność z czasem przybiera na
wadze.
świetny::)
To też jest piękny wiersz, powtarzam:)
smutny wymowny wiersz, pozdrawiam
Samotność... jak wyraziście ukazana.
Nic dodać, nic ująć.
Piękny wiersz.
Smutny ale piekny wiersz.
wiersz z bogatym ,refleksyjnym wnętrzem, pozdrawiam
Witam serdecznie,bardzo mi się podoba,pozdrawiam
Obrazowo i trafnie ujęta samotność.Pięknie ilustrujesz
fenomenalną muzyką.Pozdrawiam:)
Tu leży wędrowiec, co to życie całe,
szukał drogi życia - nie był ideałem!
/Nagrobek wędrowca/
Pozdrawiam.
Upodabniam się z Twoim wierszem Asie. Pozdrawiam
poświątecznie
W samo sedno, ASie. W samo sedno.
Bardzo dobry.
Samotna wędrówka - faktycznie to "różaniec z kamieni"
. Samotnośś boli:))