Espressivo

Czuję żę duszę się dniem każdym
stojąc na progu
na szczycie schodów
w tym moim domu
na miarę budowanym
w oknach dostrzegam kraty
zamiast firanek

Sobą być chcę pewnie za bardzo
bo oprócz milczenia
chcę wiersze pisać
przelać na kartkę
wyrazów zwoje
nastrój podły
by głowę uwolnić od niepokoju

Słów nie oszukam
one we mnie płoną

Nawet nie będąc nikim ważnym
chcę wiersze poczuć
jak wpełzają w duszę

Nawet nie będąc nikim ważnym
chcę być poetą
aż do śmierci marnej

autor

Kajka

Dodano: 2007-02-15 10:30:11

Ten wiersz przeczytano 583 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie