***filiżanka snów***

spadłam
na samo dno
i nie mogłam odbić się
od śliskiej powierzchni
wczorajszych nadziei

klęczałam
obserwując ukradkiem
spacerujące wieczory
poza moim więzieniem

miotałam się
by upaść jeszcze niżej

i kiedy krztusiłam się
własnym poniżeniem
nie znalazł się nikt
kto mógłby mi pomóc...

***

a moje łzy
odbijały się
w szklanym uśmiechu
zachodzącego słońca
na dnie filiżanki snów

na zawsze poza ciszą tylko ja...

autor

Fifeczka

Dodano: 2006-08-23 21:51:04

Ten wiersz przeczytano 574 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie