Galad

Świt nadchodzi, zmierzch upada

Jak to, co ja kocham, miłuję

Noc okaże blask, księżyc poświeci

Tak drzewa, co zielone za dnia

Tak w blasku księżyca srebrne

Piękno w tym tak, jak woda

Woda, co blask drzew porywa

I dumnie ukazuje zielony Cień

Ciemne krążki z dna świecą

Które wydają dźwieki w ruchu

A krzywdę mogą w Nas budzić

O jakże cudna zieleń, brzask

Jak nieskazitelnie spływa rosa

Jakie ma tło, które mi mówi

Co to blask i co to ciepło

W życiu piękne są tylko chwile

Chwile odwzajemniania zieleni

Drzewa są piękne w swej prostocie

Lecz ich gniew srogi i straszliwy

Jak zwykł pisać sługa ich chwały

autor

Randir

Dodano: 2007-04-05 13:42:13

Ten wiersz przeczytano 587 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Wesoły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie