GDY MI SMUTNO

Tobie i Twojemu wzruszeniu dedykuję...

Gdy mi smutno, chłodne barwy niesie pędzel.
Oczy nieba, uniesione hebanowo.
Twarze ludzi, ich tęsknoty z których przędę
Nić po nitce, sieć pajęczą, życia owoc.

Na tym płótnie wygładzonym bielą farby,
Pulsujący wnet zastuka rytm walczyka.
I usiądę w rozmarzeniu wielobarwnym,
Przylgnę ciszą, w której serce będzie słychać.

Rozbujałe w takt muzyki roztańczonej...
Kolebiące się na nitce wyobraźni.
Coraz szybciej, jakby z echem poniesione,
Aż nić pęknie, czar się skończy, życie zgaśnie.

autor

BEA

Dodano: 2006-12-14 15:14:17

Ten wiersz przeczytano 424 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie