Gdy zniknę. Dla siebie.

Pewnego dnia wsiądę w pociąg, może autobus
Pierwszy lepszy, przypadkowy
Pojadę do stacji końcowej
W czasie drogi zastanowię się
Co dotychczas zrobiłam źle
Dlaczego uciekam z życia wielu ludzi
Zamykam uczucia w klatce,
Niszczę własne serce,
Tu na miejscu zostawię wszystko, co mam
Włącznie z telefonem
Dzięki temu, zniknę z oczu
Które łapczywie mnie poszukują.

Gdy dojadę do końca, wysiądę
Rozpocznę inne życie w innym, nieznanym mi miejscu
Nie będę żyła złudzeniami, którymi teraz żyję
Wszystko na własny rachunek
Od nowa.
Dla siebie.

najtrudniej jest walczyć z samym sobą. czas zniknąć. to nie wyjście, to ucieczka.

autor

Stephanie D.

Napisany: 2008-06-11 Dodano: 2008-06-11 21:12:30

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie