Gdybanie
Gdyby tak dało się zapomnieć,
to wszystko co balastem było,
mąciło w głowie, rwało serce
i podszywało się pod miłość.
Gdyby tak dało się uwierzyć,
w to wszystko, co wzruszeniem będzie,
w te dziwne chwile zapomnienia,
co biegną sobie jak w obłędzie.
Gdyby tak dało się zatrzymać,
ten czas, co nie jest do stracenia
i wszystkie głupie myśli w głowie
i wspólne nasze zachwycenia.
autor
fryzjerka
Dodano: 2009-06-08 18:07:45
Ten wiersz przeczytano 741 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
w naturze człowieka jest chyba gdybanie - a losu
dybanie na jego nieopatrzność.
Było by pięknie... ale zycie nie znosi zastojów więc
nie da się go zatrzymać w miejscu...ale pomarzyć
można.
Dobre takie gdybanie:)
Halino.....po co gdybac....czy nie lepiej otworzyc
drzwi i wyjsc na spotkanie przeznaczeniu....a gdy
stanie sie pradziwe i realne...pozdrawiam...
Ach gdyba tak się dało było by wspaniale... pozdrawiam
:)
Ja też tak czasami gdybam,ładny wiersz,pozdrawiam.
Uwielbiam Twoje wiersze. Jest w nich mądrość, humor
ale i powaga.
Bardzo ładny wiersz.
Podoba mi się ;)
Oby tak dalej ;P
Pozdrawiam
I zostawiam plusika
Gdybanie nic nie zmieni, bo zło zbyt mocne ma
korzenie.
Gdyby tak na wszystko sposób mieć, na pogodne dni, na
pochmurne też...
Fryzjerko Ładny wiersz ułożyłaś
Jest plus i minus, rzekę człowiek już nie jedną
zawrócił, tylko czas prze nieustannie do przodu.
Człowiek nawet wymyślił teorię względności, aby nad
nim zapanować, nawet ją dowiódł, a czas tik - tak, tik
- tak ...
Pięknie i romantycznie, dobre rymy, a
przesłanie...hm...gdyby tak sie dało....:)