Gęsi arka

Gąski, gąski, do domu! Pamiętasz?
Chłopcy i dziewczęta
biegły co tchu, byle wilk nie złapał.
On jak stary niedźwiedź chrapał
i spał mocno.
Pomocną
okazała się sierotka Marysia,
do dzisiaj
trudno pojąć jak ostrzyła noże.
W schronie było dobrze,
zwłaszcza trzecim,
który się nie rozleci,
choćby chuchał i dmuchał
zły los, szczerzył kły ostre.

Dziś ostatnią gąskę
wpuściłam do domu,
reszta na zagładę.

Usiądź, zjedz obiadek,
zanim przyjdzie leśniczy
i policzy
owieczki.

Nie prześpij!

autor

DoroteK

Napisany: 2016-01-02 Dodano: 2016-03-04 07:07:02

Ten wiersz przeczytano 2360 razy

Oddanych głosów: 66

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie