Głębia

Pierwszy wiersz, jaki napisałem; coś koło 2001r.

Zapytasz, po co, zapytasz gdzie
Płynie w tym sztormie nasz okręt?
Zapytasz gdzie, zapytasz, po co
Zgubiłeś rozum i wsiadłeś nas łajbę?
Płynąc przez ocean tysiąca spraw,
Nad Rowem Mariańskim mieliznę zastajesz.
Dryfując w bezkresie problemów
Jesteś jak Odys z Itaki.
Toną naokół ciebie istnień szalupy,
Wir zamętu pod wodę je wciąga.
Szalupa! – Niczym ziarenko piasku na plaży.
A jednak, nawet Tytanic snu na dnie zażywa.
Nie wiesz gdzie jesteś?
Odpowiem ci krótko, choć banalnie.
Na ocenie „ Życiem” zwanym.

autor

rudibraun

Dodano: 2008-12-13 20:17:16

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie